Hediyeleşmek kadar güzel bir şey yoktur sanırım. Ben de gerek hediye vermeyi, gerekse hediye almayı sevenlerdenim. İşte bunlar da en son aldığım hediyeler. Bakü' de öğretmen olarak çalışan bir arkadaşım var. Kendisi Milli Eğitim' in düzenlediği Yurtdışı Öğretmen Görevlendirme Sınavı ile Bakü' ye gitmeye hak kazandı. Buraya gitmeye hak kazandığında çocuğu 6 aylıktı. Tam bir Karadeniz kadını anlaşılacağı üzere. İki yıldır burada görev yapıyor. Tatillerde görüşüp, hasret gideririz.
Bu yaz tatili için de yeni geldi sayılır. Gelirken de sağolsun bana bu sevimli ve güzel hediyeleri getirmiş. Geçen iş çıkışı uğradım evine. Özlemişiz birbirimizi. Oturup dertleştik, özlem giderdik. En fazla orada kalma süresi 5 yıl. Bakü' ye alışmış durumda, ama insanın kendi vatanı gibi yok tabii ki. Ne demişler '' Home sweet home'' ... :)))
Derinlerden gelen not: Bu arada arkadaşmın anlattığına göre, Bakü' de evlerin balkonlarında delik yokmuş, insanlar balkonları yıkamaz, silerlermiş. Hatta evlerin bahçelerinde bile delik olmazmış. Arkadaşım bir gün merdivenleri yıkamaya kalkışınca, ortalık göle dönüşmüş, çünkü suyun gideceği bir yer yokmuş. Dumura uğrayıp ne yapacağını şaşırmış tabii ki. Çünkü insanlar merdiven de yıkamaz, sadece silermiş. Bu da böyle bir ilginç nokta. Anlatmak istedim. Sevgiyle kalın, take care...
