Uzun zamandır böyle konsantre kitap okuduğumu hatırlamıyorum. Arkadaşımla "hadi Sapanca'ya gidelim." kararıyla, kendimizi nezih bir kafenin bahçesinde, göl kenarında kitap okurken bulduk. Bol temiz hava, yanımızdan geçen ördek eşliğinde kitaplarımızı okuyup, göle karşı çayımızı yudumladık. Ara ara dertleştik, fikir alışverişinde bulunduk. Şükür ettik, tefekkür ettik, sevdiklerimize dua ettik. Yeni yerler keşfedip, buraları başkasının keşfetmemesini diledik. (:
Beraber kitap okuyabilecek bir arkadaşın olması da bir şükür sebebi
YanıtlaSilÇok şükür canım, kesinlikle öyle... (:
Sil