Bugün 7 Nisan'da yapılacak YDS başvuruları için son gündü. Ben de girsem mi, girmesem mi diye düşünürken, bir baktım son güne kalmışım. Normalde hiç son güne bir sınavı bıraktığımı bilmem, ama oldu bir kere... :) Aslında internetten başvuru yapılabiliyor, ama ben son 2 yılda bir sınava girmediğim için bizzat kendim başvurmam gerekiyormuş. İşte macera burada başladı... :) Kampüse çıkış ve 1,5 saat sıra bekleme, amannn herkes bu sınava mı girecekmiş yawwww... :)) Ösym merkezi küçücük bir bina, dışarıda herkes. Benim tabi arabadan iner inmez gözlerim pörtledi sırayı görünce. ''Nasıııı, nasııı yaniii'' diye iç geçiriyorum. Mecbur girdim sıraya, ama nasıl soğuk, kampüs esiyor üfül üfül , buzzzz kestimmmm, şalımı kafama sardım nineler gibi, bir de öğrencimi gördüm orada okuyan, sistem çökünce onu çağırmışlar yardıma, Sadıkkkkk diye bir bağırışım vardı, çölde su görmüş gibi, o da bana baktı bir anda tanıyamadı garibim, sonra ''aaaaa hocam'' diye gelip elimi öptü saygıdan, yoksa yaştan falan değil heeee... :))) Arkadaki üniversiteliler habire geyik yapıyorlar, yok soğuk, yok beklemek muhabbetine, hani komiktiler de, kendi kendime sırıtıp durdum esprileri duydukça. Sonra nihayet binaya girdim, ama nasııııı güzel bir sıcakkkk, Allahım yok böyle bir güzellik, sonra sıram geldi, işlemlerim bitti ve ben bir ohhhhh çektimmmm tabii. Binadan çıkıp arabaya bir gidişim vardı, sanırsınızzz kırmızı halıda yürüyorum gururla.. :))) Benim sıram bittiğinde saat tam 5 falandı, yani mesai bitmişti, ama arkada 2 sokak mesafesi bir sıra duruyordu...
Anlayacağınız son gün insanıyız vesselammmm... (:
Gelir gelmez kendime bir atom bomba karışımı hazırladım hasta olmamak için inşallah, bir daha bir başvuruyu son güne bırakmak mı? Aslaaaaaaaaaaaaa... :)))
